«امامت» كاروانی است كه باری از معرفت و تقوا و اخلاص دارد. كه در راه هدایت و ارشاد ره می‌سپارد و مقصدش «فلاح امت» است و «امام» قائد و قوام بخش بنای امت، و سلسله‌ای از نور، هدایت، تعهد، جهاد و شهادت است، و «ائمه شیعه» اسوه زندگی و الگوی اخلاق‌اند.
چشممان روشن، كه در تاریكخانه تاریخ، از خانه ولایت، خورشیدی دیگر سر بركشید و در تداوم راه، از «مدینه» تا «طوس» را پیمود و از بركت این هجرت، ایران برای همیشه در چشم انداز پرتو «امامت» قرار گرفت و سرزمین سلمان را بیمه «اهل بیت» ساخت.
اینك، خورشید دین از خاك خراسان می‌تابد. اینك، میلاد «علی بن موسی الرضا علیه السلام» است.

خطبه 152 نهج البلاغه
درباره شناخت صفات خدا و ویژگیهای اهلبیت (نوشته اند كه این سخنرانی را در روزهای اّول خلافت درسال ۳۵ هجری، درمدینه ایراد فرمود) 

انَّمَا اَلْأَئِمَّةُ قُوَّامُ اَللَّهِ عَلَى خَلْقِهِ وَ عُرَفَاؤُهُ عَلَى عِبَادِهِ وَ لاَ یَدْخُلُ اَلْجَنَّةَ إِلاَّ مَنْ عَرَفَهُمْ وَ عَرَفُوهُ وَ لاَ یَدْخُلُ اَلنَّارَ إِلاَّ مَنْ أَنْکَرَهُمْ وَ أَنْکَرُوهُ
همانا امامان دین، تدبیركنندگان امور مردم از طرف خدا و كارگزاران آگاه بندگانند. كسی به بهشت نمیرود جز آن كه آنان را شناخته و آنان او را بشناسند، و كسی در جهنم سرنگون نگردد جز آن كه منكر آنان باشد و امامان دین هم وی را انکار کنند.

فقه الرضا باب ۸۹ حق النفوس
اجْتَهِدُوا أَنْ یَکُونَ زَمَانُکُمْ أَرْبَعَ سَاعَاتٍ سَاعَةً مِنْهُ لِمُنَاجَاتِهِ وَ سَاعَةً ِأَمْرِ الْمَعَاشِ وَ سَاعَةً لِمُعَاشَرَةِ الْإِخْوَانِ الثِّقَاتِ وَ الَّذِینَ یُعَرِّفُونَکُمْ عُیُوبَکُمْ وَ یَخْلُصُونَ لَکُمْ فِی الْبَاطِنِ وَ سَاعَةً تَخْلُونَ فِیهَا لِلَذَّاتِکُمْ وَ بِهَذِهِ السَّاعَةِ تَقْدِرُونَ عَلَی الثَّلَاثِ السَّاعَاتِ
کوشش کنید اوقات خود را به چهار قسمت تقسیم کنید: ساعاتی برای عبادت و خلوت با خدا، ساعاتی برای تأمین معاش، ساعاتی برای معاشرت با برادرانتان و کسانی که شما را به عیب هایتان واقف می کنند و در باطن به شما خلوص و صفا دارند و ساعاتی را هم به تفریحات و لذایذ حلال خود اختصاص دهید و از مسرت و شادی ساعات تفریح، توان و نیروی انجام وظایف وقت های دیگر را تأمین کنید. 

 لَا تُحَدِّثُوا أَنْفُسَکُمْ بِالْفَقْرِ وَ لَا بِطُولِ الْعُمُرِ فَإِنَّهُ مَنْ حَدَّثَ نَفْسَهُ بِالْفَقْرِ بَخِلَ وَ مَنْ حَدَّثَهَا بِطُولِ الْعُمُرِ حَرَصَ
نه خود را به فکر فقر مشغول دارید و نه درازی عمر، چون اندیشیدن در مورد فقر، انسان را بخیل می کند و اندیشه در مورد درازی عمر بر حرص می افزاید. 

 اجْعَلُوا لِأَنْفُسِکُمْ حَظّاً مِنَ الدُّنْیَا بِإِعْطَائِهَا مَا تَشْتَهِی مِنَ الْحَلَالِ وَ مَا لَمْ یَنَلِ الْمُرُوءَةَ وَ لَا سَرَفَ فِیهِ وَ اسْتَعِینُوا بِذَلِکَ عَلَی أُمُورِ الدِّینِ فَإِنَّهُ لَیْسَ مِنَّا مَنْ تَرَكَ دُنْیَاهُ لِدِینِهِ وَ دِینَهُ لِدُنْیَاهُ 
سهم خودتان از حلال الهی در دنیا استفاده کنید به مقداری که به شأن شما آسیب نزند و اسراف هم نشود و از این برای بهتر کردن امور دینتان بهره بگیرید. همانا از ما نیست کسی که دنیایش را بخاطر دینش ترک کند و همچنین کسی که دینش را بخاطر دنیایش وا گذارد.

تَفَقَّهُوا فِی دِینِ اللَّهِ فَإِنَّهُ مَنْ لَمْ یَتَفَقَّهْ فِی دِینِهِ مَا یُخْطِئُ أَکْثَرُ مِمَّا یُصِیبُ وَ فَضْلُ الْفَقِیهِ عَلَی الْعِبَادِ کَفَضْلِ الشَّمْسِ عَلَی الْکَوَاکِبِ وَ مَنْ لَمْ یَتَفَقَّهْ فِی دِینِهِ لَمْ یُزَكِّ اللَّهُ لَهُ عَمَلًا
آگاهی خود را درباره دین خدا بیفزایید چرا که کسی که در دین خدا تفکر و فهم نداشته باشد خطایش از ثوابش بیشتر است. همانا برتری عالم آگاه بر سایر عابدان مانند برتری خورشید است بر سایر ستارگان و هر کس در دینش تعقل نکند خداوند عملش را پاک نمیکند.

وَ عَلَیْکُمْ بِالْقَصْدِ فِی الْغِنَی وَ الْفَقْرِ وَ الْبِرِّ مِنَ الْقَلِیلِ وَ الْکَثِیرِ فَإِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَی یُعَظِّمُ شِقَّةَ التَّمْرِ حَتَّی تَأْتِیَ یَوْمَ الْقِیَامَةِ کَجَبَلِ أُحُدٍ
بر شما باد میانه روی در فقـر و ثروت، و نیکی کردن چه کم و چه زیاد، زیرا خـداوند متعال در روز قیامت حتی نصفه ای خرما را چنان بزرگ نمایـد که ماننـد کـوه احد باشد.

وَ إِیَّاکُمْ وَ الْحِرْصَ وَ الْحَسَدَ فَإِنَّهُمَ أَهْلَکَ الْأُمَمَ السَّافِلَةَ 
بر شما باد پرهیز از حرص و حسد چرا که امم پیش از شما را نابود کرده است و شما را هم به تباهی میکشاند.

وَ إِیَّاکُمْ وَ الْبُخْلَ فَإِنَّهُ عَاهَةٌ لَا یَکُونُ فِی حُرٍّ وَ لَا مُؤْمِنٍ إِنَّهُ خِلَافُ الْإِیمَانِ إِنَّهُ خِلَافُ الْإِیمَانِ
از بخل بپرهیزید، بخل آفتى است که در هیچ مومن و آزاده ای راه نخواهد یافت. همانا بخل با ایمان نمیسازد. 

 تَزَاوَرُوا تَحَابُّوا وَ تَصَافَحُوا وَ لَا تَحْتَشِمُوا فَإِنَّ الْمُحْتَشِمُ فِی النَّارِ
به دیدار یکدیگر بروید و به یکدیگر مهر بورزید و دست یکدیگر را بفشارید. خشم نگیرید و به هم سخن ناروا نگویید همانا که جایگاه چنین کسی در آتش است.

عَلَیْکُمْ بِالصِّدْقِ وَ إِیَّاکُمْ وَ الْکَذِبَ  
بر شما باد راستگویی و پرهیز از دروغ. همانا صلاح شایسته اهل راستی است.

لَا تَأْکُلُوا النَّاسَ بِآلِ مُحَمَّدٍ فَإِنَّ التَّأَکُّلَ بِهِمْ کُفْرٌ 
ای مردم مبادا از ما خاندان رسول ارتزاق کنید که این کفر است.

لَا تَسْتَقِلُّوا قَلِیلَ الرِّزْقِ فَتُحْرَمُوا کَثیرا 
رزق خدا را بر خود کم ندانید که خود را از روزی بیشتر او محروم میکنید.

أَکْثِرُوا مِنْ ذِکْرِ الْمَوْتِ أَنَّ ذِکْرَ الْمَوْتِ أَفْضَلُ الْعِبَادَةِ 
بسیار به یاد مرگ باشید که همانا یاد مرگ افضل العبادات است.

وَ أَکْثِرُوا مِنَ الصَّلَاةِ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ  وَ الدُّعَاءِ لِلْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ فِی آنَاءِ اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ فَإِنَّ الصَّلَاةَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ أَفْضلُ أَعْمَالِ الْبِرِّ
بر پیامبر و خاندانش بسیار دورد و سلام بفرستید و شب و روز به حال مومنین و مومنات دعا کنید. همانا که صلوات بر محمد و خاندانش از برترین اعمال نیک است.

اَحْرِصُوا عَلَی قَضاءِ حَوَائِجِ الْمُؤْمِنِینَ وَ إِدْخالِ السُّرُورِ عَلَیْهِمْ وَ دَفْعِ الْمَکْرُوهِ عَنْهُمْ فَإِنَّهُ لَیْسَ شَیْءٌ مِنَ الْأَعْمَالِ عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ بَعْدَ الْفَرَائِضِ أَفْضَلَ مِنْ إِدْخَالِ السُّرُورِ عَلَی الْمُؤْمِنِ 
در برآوردن حاجات مومنین و شاد کردنشان حریص باشید و غم را از دلهایشان بزدایید که همانا هیچ عملی بعد از انجام واجبات بالاتر و گرامیتر از شاد کردن مومن در نزد خدا نمیباشد.

لَا تَدَعُوا الْعَمَلَ الصَّالِحَ وَ الِاجْتِهَادَ فِی الْعِبَادَةِ اتِّکَالًا عَلَی حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ وَ لَا تَدَعُوا حُبَّ آلِ مُحَمَّدٍ وَ التَّسْلِیمَ لِأَمْرِهِمُ اتِّکَالًا عَلَی الْعِبَادَةِ فَإِنَّهُ لَا یُقْبَلُ أَحَدُهُمَا دُونَ الْآخَرِ
مبادا اعمال نیک و عبادت را به اتّکای دوستی آل محمّد رها کنید، و مبادا دوستی آل محمّد و تسلیم امرشان بودن را به اتّکای اعمال صالح از دست بدهید، زیرا هیچ کدام از این دو، به تنهایی پذیرفته نمی‌شود. 

 وَ اعْلَمُوا أَنَّ رَأْسَ طَاعَةَ اللَّهِ سُبْحَانَهُ التَّسْلِیمُ لِمَا عَقَلْنَاهُ وَ لِمَا لَمْ نَعْقِلْهُ فَإِنَّ رَأْسَ الْمَعَاصِی الرَّدُّ عَلَیْهِمْ وَ إِنَّمَا امْتَحَنَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ النَّاسَ بِطَاعَتِهِ لِمَا عَقَلُوهُ وَ مَا لَمْ یَعْقِلُوهُ إِیجَاباً لِلْحُجَّةِ وَ قَطْعاً لِلشُّبْهَة 
بدانید سرآمد اطاعت و فرمانبرداری خدا تسلیم در برابر اوست، چه در اموری که عقل آنها را درک می کند و چه در اموری که عقل به عمق آنها راه ندارد و حقیقت آن را درک نمی نماید. همانا که پروردگار مردمان را امتحان می کند به اطاعت و بندگی خود با آنچه با عقل آنان سازگار است و آنچه فوق عقل آنان است تا حجت برای مردم اثبات شود و شبهه از میان آنها رخت بربندد. 

وَ اتَّقُوا اللَّهَ وَ قُولُوا قَوْلًا سَدِیداً یُصْلِحْ لَکُمْ أَعْمالَکُمْ وَ یَغْفِرْ لَکُمْ ذُنُوبَکُمْ وَ یُدْخِلْکُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ وَ مَساکِنَ طَیِّبَةً فِی جَنَّاتِ عَدْنٍ 
از خدا بپرهیزید تا اعمالتان اصلاح پذیرد و مورد بخشش قرار گیرید و به بهشت و خانه های پاکیزه اش داخل شوید.